Ayrýlmam in Aþkýn Nur Yengi

Sona ermekte gün yine seninle
Akþamlar böyledir hep sessiz
Eþyalar baþka yerde, ben bir yerde
Gölgen dolaþýr gibi, sanki peþimde

Iþýklarý yakýn nedir bu giz
Yokluðun da, sen de varsa, sen bu evde

Ayrýlmam, sarýlýrým hayallere
Ayrýlmam, seviþirim özleminle

Hava aðýr sýkýntýda sokaklar
Sensin kaldýrýmlardaki bu iz
Alýþmaya çalýþtýkça öfke gibi
Hasret büyüyor göðsümde, sinsi, sessiz